-
1 comb
[kəum] 1. ngrzebień m2. vt -
2 kämmen
-
3 machen
vtzrobić, uczynić; ( verursachen) sprawi(a)ć, spowodowaćgemacht! — załatwione!, w porządku!
j-s Bekanntschaft máchen — poznać kogoś
j-n mit j-m bekannt máchen — poznać kogoś z kimś, przedstawi(a)ć kogoś komuś
das Bett máchen — posłać łóżko
j-m das Haar máchen — uczesać kogoś
Licht máchen — zapalać światło
j-n auf etw aufmerksam máchen — zwracać komuś uwagę na coś
möglich máchen — umożliwi(a)ć
rein máchen — oczyścić, posprzątać
schmutzig máchen — zabrudzić
ungültig máchen — unieważni(a)ć
wie viel macht das? — ile to wynosi?, ile się należy?
sich berühmt máchen — wsławiać się
sich an die Arbeit máchen — zabrać się do roboty
sich auf den Weg máchen — wyruszać w drogę
-
4 zurechtmachen
1. vtprzygoto(wy)wać; słać ( das Bett łóżko); uporządkować ( Haare włosy)2. vr, sichdoprowadzić się do porządku; umalować się i uczesać
См. также в других словарях:
uczesać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. czesać (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczesać — dk IX, uczeszę, uczeszesz, uczesz, uczesaćał, uczesaćany «ułożyć, przygładzić (włosy, sierść) za pomocą grzebienia, szczotki; zrobić komuś fryzurę» Matka uczesała dziecko. Fryzjer pięknie ją uczesał. uczesać się 1. «ułożyć, przygładzić sobie… … Słownik języka polskiego
czesać się — I – uczesać się {{/stl 13}}{{stl 7}} czesać sobie włosy grzebieniem, szczotką; układać sobie fryzurę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś lubi czesać się szczotką. Uczesać się przed wyjściem do szkoły. Przy silnym wietrze trzeba czesać się bardzo często.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyfiokować się — dk IV, wyfiokować siękuję się, wyfiokować siękujesz się, wyfiokować siękuj się, wyfiokować sięował się pot. «uczesać się pretensjonalnie; także ubrać się z przesadną elegancją, wyelegantować się» Wyfiokowała się jak panna z prowincji … Słownik języka polskiego
robić się – zrobić się na bóstwo — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kobiecie: zrobić sobie wytworny makijaż oraz pięknie się ubrać i uczesać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak się zrobię na bóstwo, to mu oko zbieleje. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ulizać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uczesać sobie gładko włosy, przygładzić je {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaczesać — dk IX, zaczesaćczeszę, zaczesaćczeszesz, zaczesaćczesz, zaczesaćał, zaczesaćany zaczesywać ndk VIIIa, zaczesaćsuję, zaczesaćsujesz, zaczesaćsuj, zaczesaćywał, zaczesaćywany «uczesać, ułożyć (włosy) w pewien sposób» Zaczesać włosy do góry, na bok … Słownik języka polskiego
przeczesać — dk IX, przeczesaćczeszę, przeczesaćczeszesz, przeczesaćczesz, przeczesaćał, przeczesaćany przeczesywać ndk VIIIa, przeczesaćsuję, przeczesaćsujesz, przeczesaćsuj, przeczesaćywał, przeczesaćywany 1. «przeciągnąć grzebieniem lub szczotką po… … Słownik języka polskiego
uczesanie — n I 1. rzecz. od uczesać. 2. lm D. uczesanieań «sposób ułożenia włosów; fryzura» Fantazyjne, modne uczesanie. uczesanie się rzecz. od uczesać się … Słownik języka polskiego
ulizać — dk IX, uliżę, uliżesz, uliż, ulizaćał, ulizaćany pot. «ułożyć, uczesać gładko (włosy); przygładzić» Ulizane włosy. Ulizana fryzura. ulizać się pot. «przygładzić sobie włosy; zrobić sobie gładką fryzurę, uczesać się gładko» … Słownik języka polskiego
warkocz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «długie włosy uplecione z trzech pasm» Gruby warkocz. Warkocze związane wstążkami. Pleść warkocz. Zapleść włosy w warkocz. Uczesać się w warkocze. Upiąć warkocz na głowie. ∆ astr … Słownik języka polskiego